Eerste week in India

Afgelopen dinsdag zijn we dan eindelijk in India aangekomen. Toen we in Thailand op het vliegveld aankwamen, werd ons verteld dat de vlucht overboekt was. Daarom zetten ze ons op een eerdere vlucht die rechtstreeks naar Mumbai ging. We moesten dan niet meer overstappen en zouden er veel sneller zijn. De vlucht vertrok alleen al in 40 min en we moesten nog door alle controles heen. We kwamen op de minuut op tijd aan bij de gate nadat we een hele snelle sprint moesten trekken dwars door het vliegveld heen. Het moet een belachelijk gezicht geweest zijn ;) Maar we waren gelukkig op tijd. Ik was heel erg verkouden en door de druk in het vliegtuig gingen mn oren dichtzitten. Na een dag gingen ze gelukkig weer open, maar het was niet echt een geweldige ervaring...

Toen we in Mumbai aankwamen zijn we met een taxi naar ons hostel gegaan waar we gezellig met zn alleen in 1 kamer hebben gekampeerd :) Tijdens de taxi rit hebben we onze ogen uitgekeken. De hele stat was bezaaid met sloppenwijken. Zelfs gelijk naast het vliegveld waren alleen maar sloppenwijken. Er waren ook overal bedelaars en mensen met misvormde ledematen. Het was echt even een cultuurshock. Toen we over straat liepen keek iedereen ons na, echt iedereen! We voelden ons daarom verschrikkelijk ongemakkelijk en ook een beetje onveilig. Er is gelukkig niks gebeurd, het bleek gewoon het cultuurverschil te zijn :)

De volgende dag zijn we naar Pune gegaan, waar we nu zijn. Hier zijn we in een weeshuis aan het werk met de kinderen. We horganiseren spelletjes en doen mee met worship en bidden veel voor de kinderen. Rene heeft zn figuurbalonnen weer gevonden, dus die vermaakt zich hier wel :) De kinderen komen allemaal van de straat en bedelen constant. Ze willen je horloge hebben of je oorbellen... We leren dus goed om nee te zeggen. We moeten heel erg wennen aan de manier waarop mensen hier communiceren. Nergens wordt over overlegd en verwachtingen zijn heel hoog. We proberen dus hard om een middenweg te vinden.

We hebben nog steeds heel sterk het gevoel dat we naar Delhi moeten, dus willen we dinsdag of woensdag naar Delhi vertrekken. Alle treinen zijn alleen volgeboekt, dus we hopen dat we toch nog een plekje kunnen vinden. Daarnaast hebben we ook nog geen plaats om te overnachten daar, dus we hopen dat ook snel te vinden. We weten dat God ons in delhi wil hebben, dus we twijfelen niet dat het goed zal komen :)

We hebben ondertussen ook de lokale kleding aangeschaft. Het is heel warm en ongemakkelijk, maar we moeten het ermee doen. Daarnaast zijn er heel veel omgangsregels. Zo mogen rené en ik geen enkele liefde tonen naar elkaar in het openbaar. Zelf handen vasthouden gaat hier te ver. René mag niet naast een andere vrouw zitten op lopen en ik niet naast een andere man. Vrouwen en mannen mogen nooit in even aantallen over straat. Er moesten altijd meer vrouwen of meer mannen zijn. Je moet hier ook altijd in kleermakerszit zitten en de meeste mensen eten met hun handen. Gelukkig hebben ze ook lepels beschikbaar. Aan messen doen ze niet. Je linkerhand mag je absoluut niet gebruiken om te eten of om mensen aan te raken. Gelukkig kijken de kinderen allemaal niet zo nauw naar deze regels. De volwassenen alleen wel :S Het is soms best vervelend om met zoveel regels rekening te houden. Je voelt je best geïsoleerd soms, omdat je niet kan doen wat je normaal gesproken zou willen doen.

Ons schema wordt in dit weeshuis de hele dag tot 11 uur 's avonds volgepland. We zijn dus heel erg moe nu. We hopen dat we in Delhi wat meer rust gaan krijgen, want het is best zwaar nu. Het eten is hier heel erg pittig, ook als ontbijt. Verder is het hier heel erg smerig en stoffig. Maar daar wennen we al snel aan.

We hebben geen idee wanneer we weer internet zullen vinden in Delhi. We doen ons best om zo snel mogelijk van ons te laten horen. Heel erg bedankt allemaal voor jullie berichtjes. Dan voelen we ons weer even thuis :)

Tot snel!