Laatste uren

Het is nu dan echt zover... het laatste uur van onze outreach is aangebroken. Over een uur gaan we op weg naar het vliegveld en komen we toch echt weer terug naar Nederland.

Afgelopen week hebben weer in de scholen gewerkt. Op zondag moesten we afscheid nemen van de kerk. Daarna heeft de jeugdgroep ons meegenomen naar de Subway en hebben we met z'n allen geluncht. Op maandag hebben we afscheid genomen van alle leraressen in de school. Ze gaven ons een hele grote kaart met allemaal bedankjes en ze hadden voor iedereen in ons team kleine kadootjes gekocht. Het was zo lief! Het was zo leuk om te zien dat ze het echt gewaardeerd hadden dat wij er waren. Het is toch fijn om daar waardering voor te krijgen, want je stopt er enorm veel energie in elke dag.
Maandagmiddag zijn we naar de sloppenwijken gegaan en hebben we daar een school bezocht. Ze huren daar een bovenverdieping van een huis. Het is enorm warm daar en er is geen watervoorziening, dus het zijn geen ideale omstandigheden om kinderen wat te leren.

Dinsdag zijn we met onze debriefing begonnen. De familie van een teamlid van ons heeft ons getrakteerd op een paar dagen in een resort. We hadden dus een volwaardige hotelkamer met airconditioning en een warme douche. Wat was dat een opluchting. We hebben dus genoten en ondertussen gepraat over hoe alles gegaan is. Zondag moesten we daar uitchecken en hadden we nog een overnachtingsplaats voor 1 nacht nodig voordat we naar huis gingen. Een vriendin die we in India gemaakt hadden nodige ons uit om in haar appartement te komen slapen. We hebben dus 10 mensen overal op de vloer geplaatst om te slapen. Erg interessant... slapen was alleen niet zo makkelijk. Dus we hebben maar een paar uur slaap gehad.

Terugkijkend op de outreach hebben we heel veel geleerd. We hebben heel veel verschillende dingen gedaan. We zijn vooral gewend aan het werken met kinderen in het weeshuis en in de scholen. We kunnen nu dus ondertussen volwaardige leerprogramma's opstellen ;)
Daarnaast hebben we ook veel geleerd over leiderschap. We hebben veel goede voorbeelden gehad, maar ook een aantal minder goede. Het heeft ons heel erg aan het denken gezet over wat een goede manier is om mensen te leiden.

Het is nu heel raar om afscheid te nemen van iedereen. We hebben zoveel tijd met iedereen doorgebracht, dat het een beetje onze familie is geworden. Het is enorm raar om te bedenken dat we morgen alweer in Nederland zijn. We moeten ons echt even geestelijk voorbereiden op een compleet andere wereld. We hopen dat alles goed gaat met alle aswolken boven europa... anders blijven we gewoon een paar dagen Moskou steken...

Tot morgen!!