Grote veranderingen op komst!

Nu we het op facebook bekend hebben gemaakt, moet het natuurlijk ook in onze blog komen. Dus hier de uitgebreidere versie van alle veranderingen die op komst zijn!

Het is nu bijna 8 weken geleden dat we erachter zijn gekomen dat we in verwachting zijn. Nadat ik me al een hele tijd niet lekker voelde en de misselijkheid maar niet weg wilde gaan, toch maar eens een test gedaan. Toen die overduidelijk positief was, waren we natuurlijk eerst heel erg blij. Al snel gingen we hard nadenken wat voor gevolgen dit heeft. We blijven natuurlijk nuchtere Nederlanders ;) Dus we hebben een paar weken lang heel erg hard nagedacht en gebeden wat dat betekent voor de toekomst. Blijven we gewoon in Belize en blijven we doen wat we de laatste jaren hebben gedaan? Of komen we terug naar Nederland? Of misschien zelfs wel iets heel anders? Hoewel het niet zo makkelijk was om de knoop door te hakken, hadden we er heel veel vrede mee om terug naar Nederland te komen. Het was moeilijk om te bedenken dat alles wat we hier geinvesteerd hebben en ons leven hier op zal houden te bestaan, maar tegelijkertijd waren we blij dat we onze vrienden en familie in Nederland ook deel konden gaan uitmaken van het leven van onze baby.

We zijn ons hard aan het proberen voor te bereiden op hoe het zal om terug te gaan. Er zijn een hoop dingen om aan te denken. Waar gaan we wonen? Waar gaan we werken? Gaan we allebei werken of alleen Rene? En er zijn natuurlijk een hele hoop administratieve dingen die geregeld moeten worden. We kunnen jullie gebeden daar hard voor gebruiken! We weten dat God zal voorzien in alles dat we nodig hebben, maar we weten ook dat het alleen van Hem kan komen. Dus als jullie eraan denken, zouden jullie dan met ons mee willen bidden dat we op tijd een huisje zullen vinden en dat we snel werk zullen vinden zodat we dat huisje ook nog kunnen betalen?

Het zwanger zijn in een derde wereld land is tot nu toe erg interessant. Er zijn hier geen verloskundigen op het eiland, dus we gaan gewoon naar de lokale huisarts voor check-ups. De informatievoorziening is ongeveer 0. De dokter heeft ons een website gegeven waar we wel informatie op kunnen vinden. En daar moeten we het dan mee doen. Gelukkig weet google heel veel, dus zo komen we toch aardig wat te weten. We hebben ondertussen 2 echo's gehad. We hadden om een 2e gevraagd, omdat we niet helemaal overtuigd waren na de eerste keer. De apparatuur hier is vrij oud en alles is niet zo heel erg goed zichtbaar. Uiteindlijk hebben we in ieder geval het babietje kunnen zien en het was al lekker aan het bewegen, dus dat is een goed teken. Verder vertrouwen we er vooral heel hard op dat God ons kindje goed zal laten groeien en gezond zal laten worden.
Ik voel me de laatste 2 weken steeds beter, dus dat is heel erg fijn. M'n energie is weer terug aan het komen en ik ben niet zo heel erg misselijk meer, dus het gaat de goede kant op! Een van de lastigste dingen hier is het eten. Mn maag kan niet zo heel veel meer aan, vooral rijst en pasta's zijn een probleem. En laat dat nou net het enige zijn wat we hier eten! Dus hoewel het stervens duur is hier, zijn we toch maar overgegaan op de yoghurt en brood. Want daar wordt mn maag nog wel blij van. Het is een beetje aanpassen en zoeken naar wat ik wel en niet kan eten. Helemaal omdat de keuze hier heel erg beperkt is. Maar des te meer kijken we uit naar normale supermarkten in Nederland met 'normaal' voedsel!

Afgezien van alle grote veranderingen in ons leven, gaat het leven hier natuurlijk gewoon door. De studenten zijn ondertussen al op de helft van hun DTS hier! De tijd is voorbij gevlogen. Deze week is het ministry-week, dus doen de studenten veel werk in de stad met de lokale mensen. Zo zijn al naar de middelbare school geweest en hebben daar getuigenissen verteld, spelletjes gespeeld en les gegeven. Daarnaast hebben ze de armste wijk van San Pedro bezocht en daar voor mensen gebeden en ze bemoedigd. Deze week zullen we ook naar 4 verschillende kerken gaan en daar de dienst leiden en 4 verschillende jeugdgroepen leiden in de kerken. Daarnaast zal aanstaande zaterdag in het teken staan van een voetbaltoernooi dat we in de stad organiseren. We zijn benieuwd of de lokale mensen onze studenten gaan verslaan!

Dit weekend zullen mijn moeder en schoonmoeder hier op bezoek komen. Dit was natuurlijk hun laatste kans om te zien wat we hier doen, dus ze komen samen voor anderhalve week bij ons logeren om te kijken wat we hier doen. We kijken er heel erg naar uit om Nederlands bezoek te krijgen en ze te kunnen laten zien wat we hier al die tijd gedaan hebben.

Nou, dat was al het grote nieuws wel weer even. We houden jullie op de hoogte van alle plannen en hoe alles hier gaat. En we zouden het heel erg waarderen als jullie voor ons zouden willen blijven bidden!