Belmopan

Vorige week zondag zijn we vertrokken naar Belmopan om een bezoek te brengen aan de YWAM Basis daar. We vertrokken zondagmiddag na de lunch met de boot naar San Pedro Town. Daar Stapten we om 13.00 op de ferry naar Belize City. Nadat we eerst de motor moesten bevrijden van een stuk touw dat vast was gelopen, kwam we om half 3 aan in Belize City. Zwaar bepakt met GROTE! Rugzakken liepen we 10 min naar de busterminal. Gelukkig stond de bus al klaar en vertrokken we gelijk. De busrit duurde 1,5 uur. Toen waren we eindelijk in Roaring Creek, Belmopan. Om bij de basis te komen moesten we over een gammele hangbrug lopen. Die slingerde als een gek als je er met z'n allen zwaarbepakt overheen liep. Het was dus een echt avontuur. De basis in Belmopan is heel groot en ligt midden in de jungle. We hebben tarantula's gezien. Rene heeft er 1 vastgehouden. Er waren daar ook Toekans en 's nachts werden we regelmatig wakker gemaakt door apen die een hele vreemde schorre, lage stem hadden. Verder was een mierenplaag niet heel erg vreemd...en regende het elke dag. Wij deelden een huisje met een ander getrouwd stel. Wij waren de enige met een warm water douche en dat hebben we erg gewaardeerd.

De groep in Belmopan bestond uit 4 Beliziaanse jongeren, 2 amerikanen en 1 mexicaan. Deze basis is veel charismatischer, dus daar moesten we heel erg aan wennen. De basis was ook heel erg op Belize gericht, hetgeen betekende dat op tijd komen heeeeeel vreemd is. De lessen begonnen dus altijd 45 min later.
Daarnaast is het in Belize heel gewoon om bonen en rijst te eten als ontbijt, lunch en diner. Aangezien wij echt niet van bonen houden, hebben we op een rijstdieet gezeten afgelopen week. Erg voedzaam ;)

De week in Belmopan was voor ons erg zwaar. We voelden ons er echt niet thuis en moesten heel erg wennen aan het cultuurverschil. De lessen gingen over het verschil tussen het karakter en de natuur van God. Het was grotendeels een herhaling van wat we de eerste week hadden geleerd, dus na een tijdje begonnen we ons wel een beetje te vervelen. Jullie kennen rene... die wordt dan erg irritant! En ik deed stiekem mee ;)

Toen we in Belmopan aankwamen, kregen we te horen dat we die week zouden gaan evangeliseren in het ziekenhuis en op de universiteit. Op dinsdagavond ben ik naar het ziekenhuis gegaan om voor mensen te bidden. Erg opvallen was dat zoveel mensen christen waren of er in ieder geval heel erg open voor stonden! We ontmoetten een vrouw wiens been een jaar geleden al was geamputeerd. Nu lag ze in het ziekenhuis omdat een teen van haar nog gezonde been was geamputeerd. Deze vrouw was zo blij met bezoek, dat ze allemaal liedjes voor ons wilde zingen. Zo lief!
Woensdagmiddag zijn we naar de universiteit gegaan. Daar hebben we gewoon met wat studenten gepraat. We konden ons wat beter in studenten verplaatsen dus dat was wat makkelijker. Toch blijft het heel erg moeilijk om een gesprek te beginnen!

In Belmopan zijn er ook elke dag workduties. Ik zat in het kookteam. Dat betekende dat ik elke ochtend om 6 uur het ontbijt moest maken en elke avond om half 5 het diner moest maken. Ik ben nu een expert in het maken van bonen en torilla's! Wat verlangen wij nu naar een bruine boterham met kaas.....
Rene zat in het gewone werkteam. Die moesten elke dag van 2 tot half 5 gebouwen schoonmaken.

Donderdagmiddag ben ik met 3 meiden van onze eigen basis gaan paardrijden. Want er waren paarden op de basis in Belmopan. Dat was echt wel weer even leuk.

Toen we vrijdagmiddag eindelijk teruggingen naar onze eigen basis, voelde het echt alsof we terug naar huis gingen. Ik kan niet omschrijven hoe fijn het was om weer strand, zon en zee te hebben! En een douche waar meer dan een straaltje uitkomt en echt warm water. We hebben echt geleerd om onze eigen basis te waarderen.

Gisteren zijn we gelijk weer gaan duiken. Rene's oor zou officieel over moeten zijn. We hebben het niet laten checken door een dokter, maar rene was zo eigenwijs om gewoon te gaan duiken... dus zijn we maar gewoon gegaan. De eerste duik zijn we door 2 grotten gedoken. Het was pikdonker binnen, dus we hadden geen idee waar we heengingen. De 2e duik zijn de haaien gaan voeren. Ik dacht dat ik niet bang zou zijn voor haaien, maar dit waren wel erg veel grote haaien bij elkaar! Om de haaien te kunnen voeren, moesten we eerst sardientjes vangen. Die werden op de boot gegooid. Ze leefden toen nog, dus spartelden ze lekker rond. Vervolgens moesten we ze, terwijl ze moch leefden, in 2en breken/trekken. Ewwww! Dat was zo smerig! De hele boot zat dus onder de stukken vis en bloed. Vervolgens stopten we de stukken vis in een plasticfles. Toen we die meenamen in het water, werd die fles gelijk aangevallen door haaien en andere grote vissen. Het was echt weer eens wat anders... maar ik vond het doodeng! Rene natuurlijk niet... die wilde alleen maar dichterbij kijken ;)
We hebben zelfs en verpleegsterhaai geaaid! Het voelde een beetje als een hagedis, alleen dan in het groot. Heel vreemd!

Vandaag hebben we lekker even een rustdag en moeten we beginnen met leren voor onze volgende duikcursus (rescue diver). Die start morgen evenals de lessen.

Vanavond staan er pannenkoeken op het programma. Dus we hebben wat om naar uit te kijken!